مسجد جامع شاهرود قدیمی‌ترین مسجد شاهرود است که قدمت آن به دوره ایلخانی می‌رسد. این مسجد از مساجد تک ایوانی به‌شمار می‌رود و دارای صحن، شبستان، ایوان و آب‌انبار است. سقف بنای مسجد را به‌صورت تاق و گنبد با قوس‌های ایرانی ساخته‌اند و زمانی در مسجد چهار محراب وجود داشت. در بنای اصلی مسجد در دوره‌های جدید تغییرات بسیاری صورت داده‌اند، به‌طوری که از بنای اولیه آن، آثار قابل توجهی بر جای نمانده است. مسجد جامع شاهرود در تاریخ ۱۵ اردیبهشت ۱۳۷۶، با شماره ثبت ۱۸۵۶ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.