تپه نور مربوط به دوره اشکانیان است و در شهرستان ابهر، بخش سلطانیه، دهستان سلطانیه، روستای قیاسیه واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۶ دی ۱۳۸۶ با شماره ثبت ۲۰۵۴۸ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این تپه ۱.۸ هکتار مساحت و ۱۵ متر ارتفاع دارد. این سایت در سال ۱۹۷۱ میلادی مورد کاوش واقع شد که در کاوش ها ، پایه های یک ساختمان عظیم دوازده ضلعی یافت شد که به احتمال زیاد یک برج گنبدی همانند مقبره اولجایتو است با جنبه‌های دیگری همچون راهرو‌ها، پله‌ها، تزئینات و بقایای یک گنبد. پایه ها از قطعات سنگی ساخته شده که با ملات به هم متصل شده‌اند. یافته‌های باستان شناسی همچنین، گواه وجود گنبدی بزرگ که شاید یکی از گنبدهای دو پوسته بوده، است. گچ اندود و کاشی های سفالی تزئینی در آثار مخروبه ساختمان پیدا شده است. برج گنبدی از بین رفته در تپه نور به احتمال زیاد مقبره ی غازان خان، برادر بزرگتر اولجایتو بوده است.
همچنین، در فعالیت‌های باستان شناسی اخیر در محوطه تپه نور کوچک نشانه‌هایی از سکونتگاه‌های پیش از تاریخ یافت شده که می توان قدمت آن‌ها را به اوایل هزاره چهارم پیش از میلاد دانست. سفال‌های بدست آمده از این تپه شباهت زیادی به سفال‌های کشف شده در دشت قزوین دارد که وجود سکونتگاه‌هایی در همان زمان را نشان می‌دهد.