این بنا که درمیدان ساعت و مرکز شهر واقع است، دراواسط دوره قاجار به دست حاج محمد حسین امین- ازخاندان امینی ها- ساخته و در اواخر دوره قاجار به دست میرزا علی اکبر مجتهد نامی تعمیر گردیده و چون محل درس و منبر آقا میرزا علی اکبر دراین مسجد بوده، ازهمان تاریخ مسجد به نام ایشان اشتهار یافته است . این مسجد دارای شبستان ستوندار، صحن های روباز، مدرسه و مناره است و شبستان اصلی آن به ابعاد ۲۴×۳۰ متر با ستون ها و چشمه طاق های آجری پوشیده گردیده است . این شبستان به وسیله درهای چوبی به دوقسمت مردانه و زنانه تقسیم می شود و درآنها دو منبر چوبی به تاریخ های ۱۲۴۹و ۱۲۹۳ه-.ق موجود است . رواق های جنوبی شبستان در دوره اخیر تجدید بنا گردیده و به صووت مسطح پوشش یافته است . حیاط کوچک مسجد به ابعاد ۷۰/۵×۱۲متر، دارای طاقنماهای آجری و ازاره سنگی است . ساختمان قدیمی مدرسه نیز تجدید بنا گردیده است . درقسمت جنوب شرقی و در بیرون مسجد، مناره ای قرار دارد که با کاشی های فیروزه ای، آبی و زرد به صورت لوزی های به هم پیوسته تزیین گردیده است . این مناره در سال ۱۳۷۰ه-. ش توسط سازمان میراث فرهنگی مرمت کامل گردیده است . این مسجد به شماره ۱۲۷/۴ به ثبت تاریخی رسیده است