این منطقه دیدنی که زیبایی انبوه درختان و پرآبی رودخانه هایش چشم هر بیننده را می نوازد و میهمانان را به تحسین و تکریم آفرینش گر استی وا می دارد از جمله مناطق حفاظت گردیده استان فارس است. پوشش گیاهی مناسب، آبشارهای کم ارتفاع طبیعی و آب فراوانی که از مظهر چشمه ها از کوه در مسیر دره به طرف پایین سرازیر می شود موجب گردیده که این منطقه از زیبایی شگفت انگیزی رفتارار باگردید.
انبوه درختان در منطقه بهشت گمگردیده در پاره ای از مناطق چنان پنجه در پنجه هم انداخته و سقفی از نوازش بر سر رهگذران و گردشگران ساخته که به سختی می توان درخشش آفتاب را از میان شاخ و برگ درختان دید. در این منطقه زیبا و دیدنی آنچه به چشم می آید سبزی و زیبایی مناظر شگرف و آنچه به گوش می رسد صدای نوازشگر آب و نغمه پردازی پرندگان و آنچه احساس می شود طراوت و سرزندگی است.
یکی از ویژگی های این پدیده طبیعی بستر سنگی کف دره است که رویشگاه درختان چنار، گردو و گیاهان سایه پسند است. این درختان در فضای کم نور تنگ بستانک برای دسترسی به نور، در رقابت استند و قامت بلند و پوشش به هم پیوسته ای دارند. پوشش گیاهی منطقه تنگ بستانک شامل دو جامعه پسته و بادام و جامعه بلوط است و درختان و درختچه هایی از قبیل کیکم، زرشک، شیرخشت، بنه، چنار و گیاهان مرتعی از قبیل خارشتر، شیرین بیان، درمنه، گون و گرامینه را دارا می باگردید.
گونه های جانوری این منطقه نیز شامل قوچ، میش، بز وحشی، خرس، سمور، کلاغ و گونه هایی از پرندگان شکاری است.
در همین حوالی روستایی به نام دشتک نیز وجود دارد که جاذبه های آن هر مسافری را به خود جلب می کند.