این بنا به دلیل قرار گرفتن در محله بیلانکوه یکی از محلات قدیمی شهر تبریز به این نام مشهور است و قدمت این پل دوره قاجاریه است. آثار پایه های پل قدیمی که قبل از این پل بوده مربوط به دوره صفویه است در چند متری این پل بدست آمده است. این پل به طول ۲۶ و عرض ۷۰/۵ متر و شامل سر دهنه با طاقهای جناغی بوده دو موج شکن که بالای موج شکن ها خالی و با طاق کهواره ای اجرا گردیده است. مصالح بنا سنگ و اجر است و بر روی پایه های سنگی بنا گردیده است و خود طاقها نیز با ترکیبی از سنگ و آجر ساخته گردیده است. دو درخت قدیمی نیز در طرفین ضلع جنوبی پل قرار گرفته است. عرض دهانه وسطی پل بزرگتر از بقیه قسمتها است. در بدنه پل سنگهای منقوش و کتیبه دار نیز به چشم می خورند. ارتفاع پل ۵/۵ متر است. در ساختمان پل از سنگ قبرهای قدیمی قبرستان آن اطراف که دارای کتیبه است استفاده گردیده است.