این اثر در تاریخ ۱۷ خرداد ۱۳۷۸ با شمارهٔ ثبت ۲۳۵۴ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این پل دو قسمت شرقی و غربی شهر را به هم متصل نموده و دارای ۲۴ چشمه طاق بوده و طول آن بیش از ۳۵۰ متر، پنهای آن ۵/۸ متر و ارتفاع آن از کف رودخانه تا روگذر پل ۸ متر است. مواد و مصالح آن در قسمت پایه ها از سنگهای تراشیده گردیده با ملات آهک و گچ و پایه های چشمه طاقها آن از آجر ساخته گردیده است . کتیبه سنگی برسینه ای شمالی پل نصب گردیده است که با حروف مقطعه نوشته گردیده وبه عنوان طلسم معروف است . از ویژه گیهای این پل طاق نما های ستبر آن استکه سبک سازی آنها فقط در جهت عرض ومسیر حرکت آب صورت گرفته است .بخش میانی پل و شاه نشین آن شباهت زیادی باشاه نشین پل خواجو در اصفهان دارد که در اثر سیل تخریب گردیده است ومجددا باسیمان مرمت گردیده است.