خانه نیما یوشیج که این شاعر بزرگ در آن دیده به جهان گشود، خانه‌ای قاجاری و با سبک و سیاق معماری آن دوره است که به دستور ناظم الایاله، جد نیما، در محله لالوی یوش و با مصالح خشت، گل و چوب بنا شد. این خانه سه در ورودی و اتاق‌های بسیاری دورتادور حیاط دارد که امروز به موزه و کتابخانه تبدیل شده‌اند. در کتابخانه همه نوع کتابی خواهید دید؛ از جمله کتاب‌هایی که متعلق به نیما نبودند. در اتاق‌های دیگر، آثار و دست نوشته‌های وی قرار دارد. در یکی از اتاق‌ها نقاشی جالبی از مناره قزوین دیده می‌شود که امضای نیما در پایین آن جالب توجه است. عکس‌هایی از نیما نیز در این موزه قرار دارد. به‌علاوه، شعرهایی از طرف شاعران مازندرانی که در وصف شهر یوش، مازندران و پدر شعر نو سروده شده است، از دیگر اجزای مجموعه موزه هستند. در میان حیاط، سه سنگ قبر دیده می‌شود که به نیما، خواهرش بهجت و دیگری سیروس طاهباز (از دوستان نزدیک نیما) تعلق دارند. این خانه به شماره ثبت ۱۸۰۲ از طرف سازمان میراث فرهنگی به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.