غارها معمولا به تاریکی و نمور بودن و وجود موجودات موذی مشهور هستند، اما غاری در حوالی مشهد وجود دارد که در نزد مردم به بیمار آب و درمان بیماری‌ّها مشهور است. با کجارو همراه باشید.
غار بیمارآب از مکان های دیدنی مشهد به شمار می‌رود و در ۶ کیلومتری دهکده «کوشک آباد»، از توابع مشهد واقع شده است. این غار در بلندی قرار گرفته است و آب فراوانی در کف آن جریان دارد. ساکنین محلی چون از آب غار بیمارآب برای معالجه حیوانات اهلی استفاده می‌کنند، به احتمال زیاد این نام را بر آن نهاده‌اند.
در ابتدای این غار یک چاه عمودی ۱۵ متری وجود دارد که در انتهای آن آب‌های چکیده از سقف غار جمع شده و تشکیل یک حوضچه نسبتا عمیق را داده است. اهالی بومی منطقه معتقدند این آب برای درمان برخی از بیماری‌های انسانی و دامی مفید است و به همین دلیل به آن «بیمار آب» گویند.
محلی‌ها هر چند وقت یک‌بار به دهانه غار می‌آیند و از بالای چاه سطلی را با طناب پلاستیکی به پایین می‌اندازند و مقداری آب بالا می‌کشند و این آب را بدون اینکه بر زمین بگذارند مستقیما به محل نگهداری گوسفندانشان می‌برند. آن‌ها معتقدند اگر ظرف حاوی آب بر روی زمین گذاشته شود، خاصیت درمانی آب از بین می‌رود! این آب را داخل آبشخور گوسفندانی که مریضی زردی دارند ریخته یا بر روی پوستشان می‌پاشند تا شفا پیدا کنند.
دهانه ورودی غار به‌صورت یک دهلیز به طول ۳ متر است که در انتهای آن یک چاه عمودی به عمق ۱۵ متر وجود دارد. وجود همین چاه باعث شده که تنها گروه‌های کوهنوردی و غارنوردان حرفه‌ای وارد غار شوند و به دلیل دور بودن غار از دسترس کوه‌پیمایان و افراد عادی، بافت داخلی دست نخورده و سالم باقی مانده است. انتهای چاه یک دالان باریک به طول ۵ متر و به شکل V است که عرض آن در پایین حدود یک متر است و به طرف سقف غار عرض آن افزایش می‌یابد. کف دالان را آب فرا گرفته است.
پس از طی دالان، به یک تالار به طول ۴ و عرض ۳ متر خواهید رسید که سقف بسیار بلندی دارد و کف آن را نیز آب فرا گرفته است و حوضچه نسبتا عمیقی را به وجود آورده است. دیواره غار در سمت راست حوضچه دارای گیره‌های نسبتا مناسبی است که علی رغم شیب منفی آن می‌توان با کمی دقت از کنار حوضچه به‌صورت تراورس عبور کرد.
در کف حوضچه یک استلاگمیت بزرگ وجود دارد که تا نزدیکی سطح آب بالا آمده است. دیواره‌های اطراف حوضچه پوشیده از استلاکتیت های گل کلمی بسیار زیبایی است.
در تالار دوم این تالار حدود ۱۰ متر طول و ۵ متر عرض دارد. کف غار را خاک نرم و نمناکی پوشانده است. بر روی سقف بلند غار تعداد زیادی خفاش دیده می‌شود. در انتهای تالار که سقف غار کوتاه شده است، یک ستون بسیار زیبا و صاف و صیقلی به ارتفاع ۲ متر و قطر ۲۰ سانتی‌متر وجود دارد.
برای رسیدن به تالار سوم و انتهای غار باید از دیواره سمت راست تالار دوم حدود ۵ متر صعود کرد. دیواره دارای بافت گل کلمی نرمی است که به راحتی خرد می‌شود و امکان نصب هیچ‌گونه میانی نیز بر روی آن وجود ندارد. برای رفتن به این غار حتما راهنمایی با خود داشته باشید و از ورود تنها به غار خودداری کنید.
نویسنده: زهرا صالح نژاد