حافظیه یا آرامگاه حافظ، نام مجموعه‌ای آرامگاهی در شمال شهر شیراز و در جنوب دروازه قرآن است و از مهم‌ترین و ارزشمندترین جاهای دیدنی شیراز به شمار می‌رود. این مجموعه دو هکتاری از دو بخش اصلی صحن جنوبی و شمالی تشکیل می‌شود که توسط تالاری ۵۶ متری (متشکل از ۲۰ ستون سنگی به ارتفاع پنج متر) از هم جدا شده‌اند. به جز این دو صحن، مجموعه حافظیه، امروزه شامل دو بخش شرقی و غربی هم می‌شود که در واقع بخش شرقی آرامگاه خاندان معدل و بخش غربی آرامگاه خاندان قوام هستند. در بخش غربی حافظیه قبرهای بیشتری وجود دارد که اکثر آن‌ها مربوط به شعرا و عرفای دوره‌های مختلف هستند. دو بخش شرقی و غربی حافظیه در سال‌های اخیر جهت بازدید عموم گشوده شده‌اند و پیش از این دسترسی به آن‌ها محدود بود. بر اساس نوشته‌های تاریخی برای اولین بار ۶۵ سال پس از مرگ این شاعر بزرگ، مقبره‌ای گنبدی شکل روی قبر او ایجاد می‌شود که در دوران صفویان و افشاریان این مقبره مورد مرمت قرار گرفته بود. اما در دوران زندیه، کریم خان زند روی قبر حافظ مقبره‌ای جدید می‌سازد و سنگ قبر مرمرین روی مزارش قرار می‌دهد که این سنگ مرمرین هنوز هم وجود دارد. این اثر ارزشمند تاریخی و فرهنگی در ۱۸ آذر ۱۳۵۴، با شماره ثبت ۱۰۰۹ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.