سبزه میدان رشت از دیدنی های رشت و میدانی قدیمی در این شهر است که در نزدیکی میدان شهرداری رشت قرار دارد. سبزه میدان سابقا بین دو محله استاد سرا و محله کیاب رشت قرار داشته و سبزه‌زاری بود که تا محله چمارسرا امتداد داشته است.
ابتدای این سبزه زاران آبگاهی بود (استخر و در کنار آن گورستانی که مجرمان را پس از اعدام در آن به خاک می سپردند) در عهد سلطنت ناصر الدین شاه که خان های فومن و شفت ناچار به اقامت در رشت شدند ، قسمتی از اراضی پیر سرا را که بازارچه‌ای هم داشت را خریداری کردند و خانه‌های مسکونی ساختند.
در عهد سلطنت مظفرالدین شاه که محمد ولی خان تنکابنی (که بعدا لقب نصر السلطنه گرفت) به حکومت رشت منصوب شد، تصمیم به عمران این ناحیه گرفت. در ابتدا قسمتی از سبزه زاران مذکور که در عهد فعالیت ”مصلحت خانی” محصور و خیابان‌هایی در اطراف آن ایجاد شده بود، امر به باغچه‌بندی و خیابان‌بندی و درختکاری کرد و نام آن را سبزه میدان گذاشت، گورستان کناری را متروک اعلام نمود، آبگاه مجاور را که سالانه آبگیری نمی شد و فقط بر اثر باران منجلابی برای زندگی قورباغه‌ها شده بود، با زباله های شهر پر کرد، خندق روبازی را که از بازارچه سبزه میدان می گذشت و از حاشیه سبزه میدان به سوی محله پیرسرا و رودخانه گوهر رود می رفت با طاق آجری پوشاند و اراضی وسیع مجاور را به شرط ایجاد خانه‌ها و دکان‌های مناسب به داوطلبان که غالبا همان خان‌های فومن و شفت، تولم و کسما بودند واگذار کرد.
در مدتی کوتاه باغ و خیابان‌هایی به وجود آمد. در ضلع جنوبی سبزه میدان، مدرسه‌ای ساخته شد.این مدرسه را اشرف مظفری نام گرفت. این بنا در سال ۱۳۳۴ ه .ق به وزارت معارف واگذار شد، بعد از انحلال دبستان احمدی، اداره آموزش و پرورش آن را به شهرداری فروخت و شهرداری برای تعریض خیابان جنوبی سبزه میدان، این مدرسه را تخریب کرد. بعد ها سبزه زاران حوالی سبزه میدان ، مبدل به خیابان طالقانی فعلی و آبگاه تبدیل به سینما شد.
این مکان امروزه دارای فضای سبز، کتابخانه عمومی و تندیس‌هایی از مشاهیر گیلان از جمله شیون فومنی، پروفسورفضل‌الله رضا، دکتر محمود بهزاد، پروفسور مجید سمیعی و پروفسور حسن اکبرزاده است و میدان سید جمال الدین اسدآبادی نام دارد.
عکس‌ها از پویان شادپور (تهیه شده در کجارو )
نویسنده: مینا داودی