منطقه حفاظت‌‌شده کاغذکنان با مساحت ۵۰۶۲۴ هکتار، در بخش کاغذکنان، در جنوب شهرستان میانه قرار دارد و از نظر زمین‌ریخت‌شناسی دارای سه واحد کوهستانی، تپه‌ای و دشتی است. ارتفاع در این منطقه از ۷۰۰ متر تا ۲۱۰۰ متر تغییر می‌کند. رودخانه قزل اوزن در کاغذکنان، نه تنها منبع آب جانوران منطقه محسوب می‌شود؛ بلکه خرد زیستگاه نیز است. این منطقه در مجاورت جاده ترانزیت میانه-زنجان به‌صورت دشتی و تپه ماهورهای کم ارتفاع است که زیستگاه آهو به حساب می‌آید. در قسمت‌های شمال شرق که به ارتفاع افزوده می‌شود، حیواناتی مانند کل و بز و پلنگ زندگی می‌کنند. منطقه حفاظت‌‌شده کاغذکنان مانند چهارراهی در میان کوه‌های خلخال (کوه‌های باغرو)، کوه‌های طالش و کوه‌های طارم زنجان واقع شده است و به‌صورت پلی جمعیت‌های پلنگ موجود در مناطق طارم و زنجان را با جمعیت‌های شمال غربی و در نهایت قفقاز متصل می‌کند. از مهم‌ترین گیاهان کاغذکنان می‌توان به خشخاش، علف پشمکی، ازگیل، بید، دوشان آلماسی، گلابی وحشی، بلوط، زبان گنجشک و... اشاره کرد. برخی از گونه‌های جانوری ساکن در کاغذکنان نیز شامل پلنگ، کل و بز، آهو، خرس قهوه‌ای، گربه وحشی، خرگوش، سنجاب زمینی، خفاش نعل اسبی مدیترانه‌ای و انواع مختلفی از جوندگان، پرندگان، خزندگان و دوزیستان می‌شود.
عکس‌ها از پایگان خبری قافلان سسی