لیزی سنگی در نزدیک نقطه پایانی خود حفره ای به نام فنجان نما داردکه شیره یکی از گیاهان مقدس (هوم یا ریش بزگ، گوکرن، مورد و ...)را داخل آن می ریخته اند تا افرادی که بر روی کوه لیزونک لیز می خورند، شیره گیاه داخل فنجان نما بر بدن آنها پاشیده گردیده و از این طریق آنها به مراد و اعتقاد ساخته ذهن خود برسند. با ورود به ابتدای لیزی سنگی، ناخودآگاه از انتهای آن سر در خواهی آوردبدون اینکه اختیاری بر کنترل خود داشته باشی چراکه صیقل و لیزی سنگ، از صابون خیس نیز، بیشتر گردیده است.