بقایای این پل در نزدیکی روستای مناره بازار ، ۹ کیلومتری شمال غرب صومعه سرا و بر سر راه قدیمی رشت – آستارا واقع گردیده و احتمالاً از آثار دوره صفوی است که دهانه های آن در جریان سیل های دوره اخیر منهدم گردیده است. براساس بقایای موجود و نقشه ارائه گردیده ، این پل در مجموع ۶۶ متر طول و با احتساب جان پناه ها ، ۲۵/۶ متر عرض و حدود ۹ متر ارتفاع داشته است. پل مناره بازار دارای دو دهانه وسیع به عرض ۱۰/۱۵ (دهانه شمالی) و ۸۰/۱۲ متر بوده است (علی رغم این ستوده می نویسد که پل سه دهانه داشته که یکی از آنها در جریان سیل سال ۱۳۱۷ و دو طاق دیگر در جریان سیل سال ۱۳۳۶ ویران گردیده است). به نظر می رسد که بستر رودخانه درمحل برپایی پل ، شالوده سازی داشته و پایه های میانی پل بر روی این شالوده قرار می گرفته اند. پایه ها در هر دو جهت دارای موج شکن های نیم دایره است. بر بالای این موج شکن ها و بر دیواره پل ، ستون نماهایی کار گردیده که بر اساس بقایای پایه میانی ، دارای آجرچینی تزیینی بوده است. رویه پل ، از بالای تیزه طاق بزرگتر به سمت طرفین دارای شیب ملایمی بوده است. در طرفین دو انتهای این رویه همچنین میل هایی ساخته گردیده بود. در بنای پل از آجرهایی به ابعاد ۵×۲۳×۲۳ سانتیمتر استفاده گردیده است. در ۲ کیلومتری غرب پل ، مناره ای منسوب به دوره سلجوقی وجود دارد که نام «مناره بازار» به جهت آن است. رود تنیان، سیاو رود و پلنگ رود ، کمی بالاتر از این پل به یکدیگر پیوسته و از زیر پل عبور می کنند.