آرامگاه آبش خاتون که به نام رباط آبش نیز شناخته می‌شود، بنایی مجلل و سه طبقه بوده است. اطراف مقبره با کاشی‌هایی نفیس تزئین شده بودند که بسیاری از آن‌ها اکنون از بین رفته‌اند. در داخل بنا و در حیاط آرامگاه، دو سنگ قبر با معجری آهنی قرار دارد. آبش خاتون در دوران حکومت و زندگی خود در فارس و شیراز، فعالیت‌های بسیاری برای پیشرفت سرزمین‌اش انجام داد. به گواه تاریخ این فرمانروای زن در سال‌های ۶۲۳ تا ۶۸۵ هجری قمری اقدام به ساخت مدرسه، کاروانسرا و دیگر بناهای عام‌المنفعه کرد. آرامگاه آبش خاتون که از جمله جاهای دیدنی شیراز محسوب می‌شود، در ۱۵ دی ماه ۱۳۱۰ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.