سرای حاج شعبان، برگرفته از معماری دوره قاجاریه، که در راسته اصلی بازار بالا قرار داره به سال ۱۲۵۴ ه.ق و در دوران فتحعلی شاه قاجار احداث گردیده، که به سرای سوخته هم معروفه، به دلیل اینکه تا به امروز سه بار طعمه حریق گردیده. گفته می شه، اامان بار در سال ۱۳۳۱ در این سرا انبار باروت وجود داشته که منفجر گردیده و در اثر این آتش سوزی طاق های این سرا از بین رفته و به جای آن از سقف های موقت استفاده گردیده و در نهایت بازسازی گردیده . سپس در سال ۱۳۴۶ آتش سوزی دیگری رخ داده که صدمه چندانی ندیده اما دو سه باب مغازه و انبار در آتش سوخته و سومین آتش سوزی در سال ۱۳۵۱ رخ داده و از آن روز تا کنون، حجره ها به انبار تبدیل گردیدن . پلان معماری این سرا یک حیاطیه و به دلیل مجاورت با دسترسی های شهری و ورود و خروج جداگانه می شه اون رو در زمره کاروانسراهای شهری قرارداد که در حکم بارانداز هم کاربری داشته، چرا که دسترسی فرعی و تخلیه بار رو از طریق ورودی در حیاط میسر می کرده و کالاهای تخلیه گردیده در دالان های مرتبط با راسته عرضه می گردید. سرای حاج شعبان در این سال ها با تغییرات نادرست حجره داران جلوه واقعی خود رو از دست داده.