پل فردوسی یا دلیچای مربوط به دوره پهلوی اوله و در شهرستان دماوند، روستای دلیچای واقع گردیده و این اثر در تاریخ ۱۰ خرداد ۱۳۸۲ با شماره ثبت ۸۶۸۷ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده. پل دلیچای که سالیان طولانی راه ارتباطی تهران به شمال بوده، حالا یه مدته که داره رو به ویرانی می ره. این پل در فهرست آثار میراث فرهنگی ایران ثبت گردیده و با اینکه یک بار مرمت گردیده توانی برای مبارزه و ایستادگی در برابر رد گردیدن ماشین آلات راهداری نداره. پل فردوسی دارای ۵ دهانه است که ۳ دهانه آن به یک اندازه و دو دهانه جانبی آن کوچکتره. در قسمت فوقانی دهانه میانی یعنی قسمت شمال غربی و جنوب شرقی پل دو کتیبه وجود داره که نام پل، سال احداث و اداره طرق منطقه ۸، روی آنها مرقوم گردیده . طول پل ۴۵ متر و عرض آن حدود ۴.۵ متره. مصالح اصلی پل از سنگ های تراش دار و ملات سیمانه.