در فاصله 75 کیلومتری قزوین و در منطقه ای کواستانی، دریاچه ای قرار دارد که به دلیل موقعیت ویژه اش چشم اندازی دیدنی را در ارتفاع 1815 متری از سطح دریا، برای علاقه مندان به طبیعت ایجاد کرده است. اگر از بالا به این دریاچه بنگریم متوجه پوشش گیاهی زیبایی می شویم که آن را محصور کرده است و تا پای کوه هایی مرتفع ادامه می یابد. کوه ها نیز استوار ایستاده اند و از دریاچه و پوشش گیاهی اطرافش محافظت می کنند.
نام این دریاچه ی شگفت انگیز، اُوان و به معنای محل گرد آمدن آب است و از تاریخ ۲۰ بهمن ۱۳۸۹، به عنوان هشتاد و نهمین اثر طبیعی ملی در فهرست میراث طبیعی ایران قرار دارد.