مسجد جامع خرم آباد یکی از بناهای تاریخی و مذهبی دوره صفوی است که بناي اوليه آن در سال ۹۷۰ ه.ق به دستور شاه پرور سلطان، دختر اغوربيک ساخته گردید و در دوره های بعد تعمير و مرمت گرديد. این مسجد دارای ايوانی در جانب شرقي و شبستان ستونداري به ابعاد ۹ در ۳۰ متر است که پوشش طاق و گنبد آن بر روي ۷ ستون چهار ضلعي قرار میگيرد . طاق هاي بالاي ستون ها در اين شبستان توسط تيرهاي چوبي به هم متصل گردیده و نيروي رانشي آنها مهار گردیده است .