در کنار جاده بندرعباس- سورو به سمت اسکله بندرعباس، در سمت راست جاده و به فاصله دویست و پنجاه متری، گنبد مخروبه ای به جا مونده که به زیارتگاه خضر یا خواجه خضر معروفه و محل ادای نذورات مردمه. از باقی مانده بنا و ترکیب ابتدائیش، تقلید زیگورات ایلامی ها و بابلی ها و سبک گنبدسازی مضرس جنوب ایران به خوبی آشکاره. گنبد بر مکعبی که اضلاع جانبی مستطیل شکل داره، بر روی چند ردیف پلکان مانند استوار گردیده بوده و به منزله سکوی عمارتی بوده که الان از بین رفته. سبک ساختمان این بقعه، به بقعه خضر در بندر کنگ و بقعه خضر جزیره هرمز بسیار شباهت داره. به نظر می رسه که در اطراف این زیارتگاه، قبرستان قدیمی متروکه ای وجود داره که هم اکنون در اعماق ماسه های دریایی مدفون گشته. خضر و الیاس که زیارتگاه های بسیاری در جنوب ایران دارند، هر دو در افسانه های ایران مشهورن. خضر زنده جاوید و موکل دریاهاست. از این رو، هرگاه صید کم شه و یا خطری در دریا پیش بینی شه، ماهیگیران در بقاع خضر و الیاس نذر و قربانی می کنن.