پل بیستون که با نام‌های پل کهنه، پل شاه عباسی، پل صفوی، پل نادرآباد و پل دینورآب نیز شناخته می‌شود، پل و سازه‌ای است مربوط به دوره صفوی که در بخش شرقی شهر بیستون جای گرفته است. این اثر در تاریخ ۵ بهمن ۱۳۴۶ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این پل دارای پنج دهانه است که طاق همه دهانه‌ها به جز دهانه چهارم از طاق‌های جناغی هستند و طاق دهانه چهارم از نوع طاق‌های هلوچین یا بیضی نزدیک به دایره است. پایه‌های پل به جز پایه‌های کناری، دارای پلان شش ضلعی است که هر کدام از سه بخش تشکیل شده است. بخش میانی به شکل مکعب مستطیلی است که در دو طرف این مکعب، هم پادسو با جریان آب و هم همسو با جریان آب، آبشکن‌های مثلثی قرار دارد.