آب انبار مسیر امامزاده اسماعیل و شمس الدین که با نام آب انبار حوض نیز شناخته میشود، از آبانبارهای دوره قاجار بهشمار میرود. آبانبارها در مناطق کویری و خشک جهت ذخیره آب در زمان خشکسالی و خنک نگه داشتن آب در تابستان مورد استفاده قرار میگرفتند. این آبانبار مخزن، بادگير، پاشير، پلكان و سردر دارد. سقف پلكان پاشير با آجرهايی به فرم حصيری و بهصورت ضربی ساخته شده است. برخلاف اکثر آبانبارهای منطقه، مخزن آبانبار حوض عبارت است از فرمی چهار گوشی که یک ستون در وسط آن تعبيه شده است و روی ستون، بادگير آن قرار دارد. مصالح اصلی سازه را آجر و ملات تشکیل میدهند. این بنای تاریخی به شماره ۵۶۲۸ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.