باغ گلشن طبس اوایل قرن سیزدهم هجری قمری، یعنی اواخر حکومت لطفعلی خان زند و در بحبوحه‌ی به قدرت رسیدن آقا محمدخان قاجار، به دستور امیر محمدحسن خان عرب زنگویی، حاکم تون (فردوس) و طبس ساخته شد. این باغ مساحتی حدود هفت هکتار دارد و با طول ۲۶۶ متر و عرض ۲۶۰ متر، تقریبا مربع‌شکل است. دو خیابان اصلی متقاطع، محوطه‌ی باغ را به چهار مربع بزرگ تقسیم کرده‌اند و هر یک از این مربع‌ها با گذرگاه‌های کوچک به چهار کرت بخش شده‌اند. در میان این باغ، استخر نسبتا بزرگی وجود دارد که دارای سه فواره‌ی طبیعی است. تنها ساختمان باغ، ساختمان سردرب به‌شمار می‌رود. این ساختمان عمارتی دوطبقه است که زیرزمینی کوچک نیز دارد. طبقه‌ی اول عمارت شامل تالاری بزرگ و ایوانی برای مشاهده‌ی مناظر باغ و شهر می‌شود که دو ستون بر زیبایی این ایوان افزوده‌اند. البته ساختمان سردرب، در زلزله‌ی ویرانگر شهریور ۱۳۵۷ به طور کامل از میان رفت و ساختمان کنونی با توجه به نقشه‌ی ساختمان سابق بازسازی شده است. برای آبیاری باغ نیز، از آب‌های سطحی و سفره‌های آب زیرزمینی منطقه بهره جسته‌اند. باغ گلشن در تاریخ ۲۰ دی ۱۳۵۵ با شماره‌ی ثبت ۱۳۱۰ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.