«پل صیحه» یکی از آثار تاریخی در شهرستان اندیمشک است که در فاصله ۸ کیلومتری از مسیر اندیمشک به شوش قرار دارد. این سازه متعلق به دوران حکومت صفویان است که در سال ۱۳۷۹ شناسایی شد و در سال ۱۳۸۲ به عنوان میراث ملی به ثبت رسید. پل دارای ۱۲ دهنه است که در زمان پویایی به عنوان سازه‌ای جهت انتقال آب مورد استفاده قرار می‌گرفت. سنگ، آجر و ملاط گل و آهک و ساروج از مصالح به کار رفته در ساخت پل صیحه است که به «آباره عباس خان» نیز شهرت یافته است. طبق اظهارات کارشناسان، در ساخت پل توجه‌ای به نمای آن نشده و تنها به نوع کاربری آن و قدرت و استحکام سازه اهمیت داده شده است که در برابر عوامل آسیب‌زا، استقامت کافی را داشته باشد.