باغ هفت تن

باغ تکیه هفت تنان یکی از قدیمی ترین اماکن تاریخی شیراز است. این باغ به سده های پیش از عهد زندیه و عمارت آن از بناهای دورهٔ کریم خان زند است. این باغ در بن کوه چهل مقام و در شمال آرامش بخشگاه حافظ قرار گرفته است. از دیدنی های این عمارت تالاری است که سقف آن بر دو ستون بزرگ یکپارچه استوار گردیده و در طاقچه های بالایی آن، پنج مجلس روی گچ نقاشی گردیده و از شاهکارهای نقاشی دوران زندیه محسوب می شود. این مجموعه در سال های ۱۳۳۶ و ۱۳۳۷ شمسی توسط نقاش و هنرمند محمد باقرجهان میری تعمیر و تجدید گردید. این پنج مجلس به ترتیب عبارتند از: درویشی با تبرزین و کشکول، نقش موسی در حال شبانی، منظرهٔ شیخ صنعان و دختر ترسا، نقش ابراهیم، و نقش درویش جوان. سنگ های موجود دراین موزه متعلق به سده های سوم تا یازدهم هجری قمری است که با انواع خطوط کوفی، ثلث، نستعلیق دیوانی، توقیع، تعلیق- نسخ و… به طرز زیبایی تزیین گردیده است. حوض بزرگی هم در وسط عمارت اصلی به چشم می خورد که در گذشته از آب رکن آباد پر میگردیده است. بیشتر جهانگردانی که در چند سدهٔ اخیر به شیراز سفر کرده اند باغ تکیه هفت تنان و عمارت زیبای آن را وصف کرده اند. مردم شیراز نیز به این مکان دلبستگی خاص دارند و سابقاً گاه در طلب باران و استجابت دعا روی بدین مکان می آورده اند.