رباط سنگی در تایباد، به فاصله کمی از میل تاریخی کرات قرار دارد و در گذشته توقفگاه کاروانیان و مسافران این ناحیه بوده است. قرائن معماری و آوارهای باقی‌مانده از رباط نشان می‌دهد ورودی بنا دارای طاقی سرپوشیده بوده است که به حیاط مرکزی آن منتهی می‌شد و آبگیری سنگی نیز برای تامین آب مصرفی کاروانیان و احشام در آن تعبیه شده بود. سفال‌های پراکنده پیرامون این رباط سنگی موید بنیان اثر در دوره سلجوقی و استفاده از آن تا دوران تیموری است.