آرامگاه حافظ ابرو در محوطه‌ای به وسعت ۱.۵ هکتار و در میان فضایی سرسبز و زیبا قرار دارد. «شهاب‌الدین عبدالله‌بن‌زین‌الدین لطف‌الله عبدالرشید» ملقب به «حافظ ابرو» از مشاهیر مورخان ایران در دوران تیموریان بوده است. از وی بیش از ۲۰ کتاب به یادگار مانده است که مهم‌ترین آن‌ها جغرافیای حافظ ابرو، زبدة‌التواریخ، مجمع‌التواریخ، تاریخ سربداران و تاریخ ملک کرت نام دارند. قدمت بنای آرامگاه حافظ ابرو به دوره قاجار بازمی‌گردد.