مسجد و حوزه علمیه معیرالممالک، از بناهای دوره قاجاریه تهران است که در شرایط مناسب حفاظتی و مرمتی قرار ندارد. رانش دیواره های خارجی، تاسیسات نامناسب، رطوبت و تخریب بخش هایی از مناره ها عمده ترین آسیب هایی به شمار می رود که بلندترین گنبد آجری تهران را مورد تهدید قرار داده است. این مکان در جنوب شرقی باغ معیّرالممالک ساخته گردیده است. بعدها بخشی از باغ های معیّرالممالک با طرح توسعه ی تهران تقسیم و به مردم فروخته گردید، بدین سبب اطراف مدرسه در سه جهت شرق، جنوب، شمال مسکونی گردید. یکی از عوامل برپا ماندن اماکن در طول دهه ها و سده ها، درآمد موقوفاتی به آن اختصاص می دادند. مدرسه ی معیّر نیز از این قاعده مستثنی نبوده است. در ضلع جنوبی آن تعدادی مغازه و یک دستگاه حمام در فاصله ی تقریبی ۲۵۰ متری شرق آن ساخته، وقف مسجد گردید. بعدها در جریان توسعه ی پاسدارخانه ، املاک معیّر نیزتبدیل به بازارچه گردید و درآمد حاصله وقف مدرسه گردید. در گوشه ی جنوب غربی مدرسه آب انباری ایجاد گردیده بود که بمنظور خنک کردن آب آن دو بادگیر در بالای عمارت تعبیه گردیده بود و نیاز آب آشامیدنی محل را تأمین می نمود .