خانه مسعودی یکی از خانه های به جا مانده از دوره قاجاریه است که در محله شاهزادگان (خیابان انقلاب- دستغیب) شهر درسرکان قرار دارد. این خانه با مساحت 1332 مترمربع در 2 طبقه ساخته گردیده است. در هر طبقه یک اتاق اصلی وجود دارد و در طرفین آن چند اتاق فرعی قرار گرفته اند که در انتها هر کدام از آن ها به یک اتاقک به عنوان انباری یا پستو منتهی می شوند. مهم ترین قسمت این بنای تاریخی، اتاق شاه نشین است که در طبقه همکف واقع گردیده و در کنار ورودی آن یک کتیبه دیده می شود که تاریخ ساخت بنا (سال 1290 هجری قمری) را نشان می دهد. تمامی سقف و دیوارهای این اتاق پوشیده از گچبری ها، آینه کاری ها و نقاشی های رنگ و روغن شامل نقوش گیاهی و انسان است. همچنین در حاشیه فوقانی دیوارهای این اتاق و در میان نقوش گچبری گردیده، تصاویری از پادشاهان ایران باستان (برگرفته از شاهنامه فردوسی) تا دوره قاجاریه که با شیوه گراور ایجاد گردیده اند، به صورت قاب هایی کوچک قرار گرفته اند. یکی از این تصاویر طرحی است از یک شاهزاده قاجاری که کاغذی در دست دارد و بر روی آن نوشته ای درج گردیده است. در بالای تصویر عبارت «گردآورنده این داستان، جلال پور فتحعلیشاه قاجار» به خط نستعلیق نوشته گردیده است.
سقف تمامی اتاق های ساختمان (به جز اتاق شاه نشین طبقه همکف) لمه کوبی گردیده است. پنجره های اُرسی این بنا در گذشته ای نه چندان دور توسط مالکان بنا تعویض و پنجره های ساده به جای آن ها کار گذاشته گردیده است.
آجرکاری های سردرِ ورودی شاه نشین طبقه های همکف و اول، از دیگر عوامل تزئینی این بنا محسوب می شود. دیواره های حیاط با طاق نماهای متعدد تزئین گردیده است.