عمارت فکری با بادگیرهای بلند و زیبا، یکی از الگوهای اصیل معماری جنوب در ساحل بندرلنگه است. این اثر در اواخر دوره قاجاریه به دست عبدالواحد فکری از تجار معروف شهر ساخته شده است. روزگاری خانه فکری، به‌عنوان سکونتگاه و مرکز تجارت و بازرگانی در بندرلنگه شهرت داشته به همین علت در ساخت این بنا دو بخش اندرونی و بیرونی برای اسکان خانواده فکری و پذیرایی از مهمانان و تجار در نظر گرفته شده بود. وجود پنج بادگیر، دو زیرزمین، ۲۵ اتاق و حیاط مرکزی از جلوه‌های زیبای خانه قدیمی فکری است.
سنگ، ساروج و گچ مصالح به‌کار رفته در ساخت خانه فکری هستند. سقف این بنا از تیرهای چوبی از جنس چندل آفریقایی، حصیرهای بافته شده از برگ درخت خرما و حصیرهایی از نی بافته شده با پوشش کاه گل است. قرار گرفتن خانه فکری در ارتقاع پنج متری از سطح زمین، وجود راه روها، بادگیرها با معماری ویژه از دلایل تهویه و خنکی هوای داخل این خانه است. خانه فکری با ۳۴۰۰ متر مربع مساحت و زیربنای ۱۲۰۰ متر مربع در سال ۱۳۷۵ در فهرست آثار ملی کشورمان به ثبت رسیده است. این خانه به تازگی مرمت شده تا به موزه مردم‌شناسی تبدیل شود.