معبد باستانی سرخ دم لکی منطقه‌ای تاریخی در شش کیلومتری شمال غربی کوهدشت است که در دامنه کوه چنگری قرار دارد. از این منطقه آثار و اشیای تاریخی متعددی از دوره تاریخی نخست هزاره یکم قبل از میلاد بدست آمده است. آثار موجود در آن نشان می‌دهد که وضعیت کوه در نحو انتخاب مکان نقش اساسی را ایفا نموده است. به طوری که حصار مکشوفه بنابر وضعیت کوه ساخته شده و در کنار پرتگاه‌های کوه عملکرد تدافعی آن را مشخص تر نموده‌است. این محوطه علاوه بر حصار از تختگاه، شاه نشین و منازل مسکونی تشکیل گردیده که شاه نشین آن مسلط بر همه قسمت‌های حصار است. در این محوطه سنگ‌های حجاری شده با نقش شیر بالدار و درخت زندگی و همچنین قطعات سفالی از نوع سفال لعابدار با نقش کنده زیر لعاب متعلق به قرون ۷ و ۸ هـ. ق و سفالینه‌های هزاره اول بدست آمده است. کاوش‌های باستان‌شناسی در این محوطه از سال ۱۳۷۷ آغاز و تاکنون ادامه دارد. اشیای بدست آمده علاوه بر چند قطعه سنگ با نقش شیر بالدار یک قطعه تابوت سفالی و یک هاون سنگی، دو کوزه سفالی کوچک و یک سنجاق مفرغی هستند که در حفریات باستان‌شناسی بدست آمده‌اند. در فاصله‌ی ۳۰ کیلومتری این محوطه در دامنه کوه کر شوراب روستایی به اسم سرخ دم لری وجود دارد که در طی سال‌های قبل از انقلاب به سرپرستی آقای اشمیت مورد کاوش قرار گرفته‌است. این محوطه باستانی (احتمالا مربوط سده ۷الی۵ ق. م) است که به شماره ۳۶۳۸ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.