پل دوازده چشمه آمل در عصر سلطنت شاه عباس صفوی بر روی رود هراز در مرکز شهر آمل در ابتدای خیابان سبزه میدان احداث شده است. دوازده چشمه که در دوران قاجار به طور کامل مرمت و بازسازی شده، دو بخش شرقی و غربی شهر را بهم متصل می‌کند. اين پل چنان كه از نام آن نيز پيداست، داراى دوازده دهنه با طاق‌هاى جناقى است، طول آن ۱۰۷ متر، عرض با احتساب جان‌پناه ۷/۸ متر و ارتفاع آن ۵/۷ متر است.
گفته شده است به نیت دوازده معصوم، دارای ۱۲ طاق و دهنه است که هر یک بر پایه‌های مستطیل شکل استوار شده‌اند، به صورتی که ارتفاع آخرین نقطه طاق‌های قوسی شکل در محل تیزی تا سطح رودخانه حدود ۷ متر است. فاصله بین هر پایه با پایه دیگر ۶ متر بوده که در ضلع جنوبی و در قسمت مخالف جریان آب دارای سیل برگردان است. این پل آجری بیشتر به خاطر نقش حیاتی و سازنده آن، یکی از معتبرترین پل های تاریخی مازندران محسوب می‌شود.
در حال حاضر زیر سه دهنه از طاق های آن آب جریان دارد و فضای بازی که زیر پل وجود دارد، در سال‌های اخیر تبدیل به پارک و فضای سبز شده و در زیر دو دهنه در سمت غرب پل، جاده ای آسفالته برای عبور و مرور درست شده است.
برخی تاریخ پل دوازده چشمه را حتی پیش از صفویه نسبت می‌دهند، اما آنچه كه امروز باقى مانده به دوره صفويه تعلق دارد و در زمان ناصرالدين شاه قاجار نيز به دست حسنعلى خان وزير فوايد عامه در حدود سال ۱۲۹۲ هجرى به طور اساسى تعمير شده است.