پل قراباغ

این اثر در تاریخ ۱۱ دی ۱۳۸۰ با شمارهٔ ثبت ۴۵۲۸ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. از آثار تاریخی دوره قاجاریه است که در کیلومتر ۷ جاده شیراز به بوشهر در سمت چپ بر روی یک رودخانه کوچک واقع گردیده. این پل از نظر موقعیت راه به کاروانسرای چنارراهدار منتهی میشه. این پل به صورت یک دهانه‏ای بر روی بستر صخره‏ای با استفاده از مصالح سنگ، ساروج، گچ و آجر ساخته گردیده است. بخش‏هایی از پل که با آب در ارتباط است، از سنگ و ساروج ساخته گردیده و در قسمت‏های دیگر مصالح غالباً سنگ و گچ می‏باگردید. دهانه پل در پایین تا ارتفاع ۴۰/۲ متری از سنگ‏های تراش خورده و ساروج ساخته گردیده است. سنگ‏های زیرین بزرگ‏تر و سنگ‏های فوقانی کوچک‏تر استند. دهانه طاق از آجر ساخته گردیده است. ابعاد این آجرها ۵×۲۰×۲۰ سانتی‏متر است. طاق دهانه تیزدار بوده و روش آجرچینی آن رومی است. بخشی از لایه روی آجر چینی پوسته کرده و لایه زیرین به روش ضربی آجرچینی گردیده است. در مجموع طول این پل ۵۲ متر و عرض آن ۷۰/۵ متر می‏باگردید. در دو طرف پل جان‏پناهی به ارتفاع تقریبی ۱ متر و ضخامت ۷۰ سانتی‏متر ساخته گردیده است. ارتفاع طاق ۶ متر و عرض دهانه پل ۱۰/۷ متر می‏باگردید. این پل در بخش ورودی خود دارای موج‏شکن است. در مجاورت این پل در بخش غربی یک سازه سنگ و گچی طاقدار وجود دارد که احتمالاً با پل اصلی در ارتباط بوده است.از این پل در حال حاضر به عنوان محل عبور عشایر کوچ‏رو استفاده می‏شود. از خصوصیات بارز این اثر استفاده از آجر و سنگ به صورت توأم برای ساخت پل بوده است. این پل عنصر تزیینی خاصی ندارد و تنها طاق آجری موجود کمی به آن جنبه تزیینی کاربری داده است.