حمام خان یزد

حمام‌های سنتی نقش مهمی در معماری و تاریخ سرزمین ما دارند و امروزه اغلب این حمام‌ها به موزه یا رستوران تبدیل شده‌اند و برای بازدید گردشگران آماده هستند. حمام خان یزد نیز یکی از صدها حمام قدیمی ایرانی است که خوشبختانه از گزند حوادث طبیعی و تاریخی در امان مانده است. البته اگر دو قرن پیش اگر به بازار خان می‌رفتید و مسیرتان به نزدیکی حمام خان، که در آن روزها به گرمابه‌ی نور مشهور بود، می‌افتاد، از پشت در صدای دلاک و حمامی و ریزش آب را می‌شنیدید. اما امروزه صدایی که به گوش شما می‌رسد، صدای به هم خوردن قاشق و چنگال به بشقاب‌هاست؛ بله به رستوران و چایخانه‌ی سنتی خان خوش آمدید. در این رابطه، افراد بسیاری هستند که با تغییر کاربری مکان‌های تاریخی موافق نیستند و معتقدند هر بنایی را باید به شکلی که بود، حفظ کرد. اما در مقابل، عده‎‌ی زیادی هم بر این عقیده‌اند که تغییر کاربری مانند دمیدن جان دوباره در کالبد خاموش بناهای تاریخی است و مکان‌هایی مثل حمام خان را که به‌دلیل عدم نیاز امروزی مردم به حمام سنتی بلااستفاده مانده‌اند را به مرکز توجه گردشگران تبدیل می‌کند. درهرصورت، اکنون حمام خان به سفره‌خانه‌ای زیبا تبدیل شده که با انواع غذاهای ایرانی و غذاهای سنتی یزدی پذیرای گردشگران شهر تاریخی یزد است. تاریخچه حمام خان معروف به گرمخانه یا گرمابه‌ی نور از جاهای دیدنی یزد است و در سال ۱۲۱۲ ه.ق به دستور محمدتقی خان بافقی، حاکم یزد، در زمینی به مساحت ۱,۱۷۰ متر مربع و زیربنای ۹۰۰ متر مربع بنا شد. محمدتقی خان سرسلسله‌ی خاندانی مشهور به خوانین یزد بود که در سال ۱۱۶۱ ه.ق به حکمرانی رسید. این بنا که یکی از زیباترین آثار معماری در شهر تاریخی یزد است به تدریج ساخته و در سال ۱۲۲۴ هجری قمری نیز بازسازی شده است. حمام خان مربوط‌به دوران ناصرالدین شاه قاجار است و به علت اینکه بیشتر بزرگان شهر از آن استفاده می‌کردند، به حمام خان مشهور شده است. البته نوع معماری بنای این حمام که ترکیبی از سادگی و زیبایی است، به‌نوعی ساخته شده که عموم مردم از جمله اقشار کم درآمد بتوانند از آن استفاده کنند. حمام خان هم مثل سایر حمام‌های قدیمی، در گذشته تنها محل استحمام نبوده، بلکه مردم برای اهدافی مثل گذراندن اوقات فراغت، گفت‌وگو و تبادل نظر، رفع خستگی و حتی عبادت، گرد آمدن دوستان و حل‌و‌فصل مسائل زندگی به آن مراجعه می‌کردند. موقعیت جغرافیایی حمام خان حمام خان که در خیابان قیام شهر یزد قرار دارد، دارای سه مسیر دسترسی است: میدان خان، بازارچه کاشی‌گری و بافت مسکونی مجاور حمام. برای رسیدن به حمام خان دو راه را به شما پیشنهاد می‌کنیم: یا اینکه در تقاطع جنوبی خیابان امام خمینی که شاهراه امروزی بافت تاریخی است، وارد بازار مسگرها شوید و بعد از پشت سر گذاشتن بازار، به میدان خان بروید، در انتهای میدان هم به کوچه‌ای می‌رسید که حمام در سمت چپ آن قرار گرفته است؛ یا اینکه از سمت خیابان قیام وارد شوید و سراغ مسجد ملا اسماعیل را بگیرید، که حمام در نزدیکی‌اش قرار دارد. معماری بنای این حمام هم مثل اکثر حمام‌های تاریخی مشتمل بر ورودی، دالان، سربینه، میان‌در، گرمخانه، قرینه، تون، گاورو، فضای پشتیبانی سرویس و طویله است. دالان فضایی است که سلسله مراتب ورود و خروج و سربینه را ایجاد می‌کند. سربینه فضایی است که از لحاظ مساحت و تزئینات نسبت به سایر بخش‌های حمام بارزتر بوده و دارای سکوهایی برای نشستن، رختکن و جاکفشی است. کاربرد اصلی این مکان ایجاد فضایی برای پوشیدن لباس و آماده شدن برای ورود به گرم‌خانه (محل شستشو و تطهیر بدن) است. سربینه‌ی حمام خان دارای نورگیر زیبایی است که در گنبدش تعبیه شده و وظیفه‌ی تأمین نور حمام در روز را دارد. دیوارهای داخلی سربینه در گذشته با نقاشی‌های زیبایی منقوش شده بودند که حالا متاسفانه بخش اندکی از آن‌ها باقی مانده است. به فضای بین سربینه و گرم‌خانه «میان‌در» می‌گویند. خود گرمخانه نیز فضایی مثل سربینه دارد و دارای چهار ستون در وسط، ستون‌هایی درکنار و دو سقف گنبدی شکل است. بعد از گرم‌خانه استخر قرار دارد که با فضایی سرپوشیده و نسبتا بزرگ، مکان اصلی برای استحمام است. شاه‌نشین، گرمخانه و استخر را به هم وصل می‌کند. روی دیوارهای شاه‌نشین، نقاشی‌هایی از داستان‌های شاهنامه دیده می‌شوند که مربوط‌به دوران قاجارند و در بازسازی این بنا به آن اضافه شده‌اند. خزینه نیز فضای سرپوشیده‌ی پر از آب گرمی است که گرمخانه و تون (زیرزمینی دخمه مانند و درکنار قرینه‌ی آب گرم که برای سوزاندن هیزم برای ایجاد گرما استفاده می‌شد) را به هم وصل می‎‌کند. و در پایان گاورو، فضای باریک، دراز و شیب‌داری است که برای حرکت گاو و کشیدن آب از چاه استفاده می‌شده است. جنس دیوارهای حمام از سنگ یا آجر با اندود شفته‌ی آهک است. به‌طور کلی برای ساخت حمام، از سنگ در شالوده، کف‌سازی، قرنیزها، حوض‌ها و قرینه‌ها، آجر در ساختمان، ستون‌ها، دیوارسازی، جرزها و تیغه‌های سقف و خشت در ساختن دیوارها، سقف فضای پشتیبانی، گاورو و طویله استفاده شده است. گرمابه‌ی نور طوری ساخته شده است تا در سطحی پایین‌تر از سطح زمین قرار بگیرد و این موضوع علاوه‌بر آسان کردن دسترسی به آب سالم، باعث خنک شدن هوای حمام هم می‌شود به‌گونه‌ای که در تابستان‌های بسیار داغ این سال‌های یزد، دمایش به ۲۰ درجه هم می‌رسد. کاربری بنا حمام خان در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است و مسافرانی که برای بازدید از میدان و بازار خان می‌آیند، حتما برای استراحت و تازه کردن گلو یا خوردن یک وعده‌ی غذایی به این بنای تاریخی زیبا سر می‌زنند. کاشی‌های لاجوردی زیبایی که روزی فضای حمام را آرام می‌کردند، حالا فضایی آسوده برای غذا خوردن شما فراهم می‌کنند. راه‌پله‌ی دیروزی حمام که تاریک بود، حالا چراغانی شده و با پاگردهای تزئین‌شده‌اش شما را به سمت چایخانه و رستوران هدایت می‌کند. شما حالا روی همان سکوهایی می‌نشینید که روزگاری مردم یزد برای استراحت رویشان می‌نشستند و می‌توانید به مخده‌های زیبای آن تکیه داده و نوشیدنی سفارش دهید. با همه‌ی این اوصاف دلنشین‌تر آن بود که حمام دیروزی ما که زمانی در آن استحمام جان و تن می‌شد، امروز نیز برای استفاده‌ی عموم بود و نه یک رستوران! چرا که هرگز هیچ حمامی نمی‌تواند در ذات خود رستوران  یا کافه شود و  در عین حال به تمامی فضاهایی که زمانی کاربری خاص خود را  با تناسبات فضایی خود تعریف می‌کردند، به دقت توجه شود. رستوران خان که هر سه وعده‌ی غذایی را به مراجعانش ارائه می‌دهد، هر روز از ساعت ۹ تا ۱۱ به روی گردشگران باز است و با منویی شامل غذاهای ایرانی و یزدی از میهمانانش پذیرایی می‌کند. مهم‌ترین غذاهای سنتی یزد که اینجا سرو می‌شوند، عبارت‌اند از: شولی، قیمه‌ی یزدی، دیزی یزدی، کشک بادمجان و آش سنتی. علاوه‌بر این اگر خواستید بعد از غذا هم چای میل کنید، کنار آن شیرینی‌های یزدی برای شما می‌آورند. $('.map-container') .click(function(){$(this).find('iframe').addClass('clicked')}) .mouseleave(function(){$(this).find('iframe').removeClass('clicked')}); نویسنده: راضیه شاهوردی