حمام محله درویش مربوط به دوره صفوی است و در محله درویش دماوند واقع شده و این اثر در تاریخ ۹ اردیبهشت ۱۳۸۲ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این بنا در جهت شمال به جنوب احداث شده و شامل دو بخش در ورودی است که در جبهه شمالی و جنوبی از یکدیگر جدا شده‌اند. بخش شمالی حمام وسیع، سنتی و دست نخورده باقی مانده و مسیر ورودی آن به رختکن به شکل دالانی پیچ‌دار ساخته شده است. بنای رختکن حمام شمالی که با طرح چلیپایی احداث شده، شامل گنبد بزرگی در وسط و چهار نیم گنبد است که ترکیب موزون و زیبایی به آن بخشیده و سه سکوی نشیمن در شمال، جنوب و غرب آن تعبیه و بدنه آنها با کاشی سفید پوشانده شده است. گرمخانه این حمام شامل فضایی مستطیل شکل است که جهت شرقی - غربی داشته و دو ستون قطور امکان تعبیه طاق و تویزه‌ها و نگهداری سقف را فراهم نموده که در اطراف فضای گرمخانه سکوهایی جهت نشیمن ساخته و بدنه آن نیز با کاشی‌های سفید رنگ همچون رختکن پوشش داده شده است.
در زمان حاضر بنای حمام تاریخی شهر دماوند از سطح کوچه‌های اطراف حدود یک متر بلندتر است و قسمت بام آن تنها با سه گنبد به نسبت کوچک قابل رویت بوده و بقیه آن که با آسفالت پوشیده شده همسطح به نظر می‌رسد.
حمام تاریخی محله درویش دماوند با امضای تفاهم‌نامه بین میراث فرهنگی و شهرداری دماوند به موزه مردم‌شناسی تبدیل می‌شود.