آبشار نیاسر در محله‌ی سرکمر نیاسر واقع شده و آب آن از چشمه‌ی تالار (اسکندریه) که در کنار چارطاقی (آتشکده‌ی ساسانی) قرار دارد، سرچشمه می‌گیرد، چشمه‌ای که شاید بتوان گفت نیاسر تمام قدمت و تاریخ خود را مدیون آن است. دو سوم از آب این چشمه به طرف آبشار و از آنجا به دشت‌های نیاسر جاری می‌شود و یک سوم هم به محله‌ی نو می‌رود. نوع سنگ‌های بدنه و سنگی که آبراهه‌ی آبشار را تشکیل می‌دهند، آهکی و رسوبی هستند که به دلیل انحلال سنگ آهک بوسیله‌ی جریان‌های زیرزمینی و البته گذشت سالیان طولانی، بافتی بسیار زیبا مانند استالاکتیت‌ها (رسوبات آهکی به شکل قندیل که در سقف غارها یافت می‌شوند) و استالاکمیت‌ها (رسوبات آهکی مخروطی که از کف غارها رشد می‌کنند) در بدنه‌ی آبشار ایجاد شده که چشم هر بیننده‌ای را می‌نوازد. شواهدی مانند بقایای خزه‌های قدیمی و تعدادی آبراه به همراه گفته‌های اهالی محل، گواه تغییر مسیر آبشار در گذشته است. آب این آبشار در پاییز کمترین مقدار را دارد و در فصل زمستان به بیشترین میزان خود می‌رسد. ارتفاع آبشار از پای آن تا قسمتی که آب سرازیر می‌شود ۲۵ متر و از پای آبشار تا عمارت کوشک ۵۳ متر است.