آب انبارها بدنه‌ای استوانه شکل دارند و بیش از یک سوم ظرفیت آن‌ها در زمین نهفته است. آب انبارهای ورزنه عبارتنداز: ۱- آب انبار حاج محمد جعفر ورودی شهر ورزنه و دارای برج خنک‌کننده (بادگیر) است. ۲- آب انبار حاج میرزا که در حاشیه‌ی شمالی ورزنه قرار دارد. ۳- آب انبار میرزا علی که مخروبه است. ۴- آب انبار حاج غفور که در محله‌ی عسکریه فعلی (حاج غفور قدیم) قرا رداشته و تخریب شده است. ۵- آب انبار حاج کریم که در محله‌ی قدیمی کریم (کوچه شهید سعیدی خیابان بهشتی) واقع شده و قدمت ۴۰۰ سال دارد و تخریب شده است.۶ - آب انبار کوده که کلمه «کو» به معنی بیرون و کوده به معنی بیرون ده است.۷ - آب انبار مسجد که در کنار مسجد جامع قرار دارد. ۸-آب انبار معصوم که در شرق ورزنه قرار دارد و قدمتی بیش از ۲۸۰ سال دارد.
آب انبار تاریخی "حاج میرزا" در ورودی شهر ورزنه در حال مرمت است و به رستورانی سنتی برای جذب گردشگران تبدیل می‌شود. آب انبار حاج میزا مربوط به دوران قاجار است و چون توسط شخصی به نام میرزا در دوره قاجار ساخته شده، به همین نام نیز معروف است. این بنا به دلیل دارا بودن معماری با ارزش و قرار گرفتن بنا در بافت شهر ورزنه به عنوان یکی از عناصر تشکیل دهنده بافت حائز اهمیت است. این بنا اکنون توسط بخش خصوصی مرمت و بازسازی شده و به رستوران سنتی تبدیل شده که خود یکی از مکان های گردشگر پذیر و زیبای شهر ورزنه است.