آبشار آب پری

زیبایی طبیعت شگفت‌انگیز استان مازندران بر هیچ‌کس پوشیده نیست، از سواحل رویایی دریای خزر گرفته تا جنگل‌های سرسبز و دل‌انگیزش. در مازندران آبشارهای فراوانی از جمله آبشار ترا، سنگ نو، ایج و نارم وجود دارد که در ادامه شما را با یکی آبشار‌های معروف به نام آب پری آشنا کنیم. آبشار آب پری کجاست اگر از چالوس، تقریبا ۵۰ کیلومتر به سمت شرق برویم، پس از گذر از نوشهر و پارک جنگلی «سی‌سنگان» به شهری به نام «رویان» می‌رسیم که نام قدیمی‌اش «علمده» بوده است. منطقه‌ای گردشگرپذیر و خوش آب و هوا که در استان مازندران و در فاصله ۵ کیلومتری شهر نور، نزدیک شهر رویان واقع‌ شده است. این شهر به دلیل بازار فصلی بزرگش همیشه شلوغ است. در سمت مقابل بازار، پارچه‌ی کوچکی نصب‌شده که روی آن نوشته‌ شده: «آب‌پری رویان» موقعیت آبشار آب پری روی نقشه  منطقه آب پری که از جاهای دیدنی نور است، آبشاری به همین نام دارد. در آب پری درختان با فاصله کم از یکدیگر قرار دارند و بیشتر مناطق بکر و دست نخورده مانده‌ است. این ناحیه همسایه «کجور» و «یوش» است. آبشار آب پری در کناره جاده قرار گرفته است. این آبشار، شباهت چندانی به آبشار ندارد، زیرا قسمتی از سنگ‌های کوه در اثر رانش زمین در شیب تند کوه جمع شده‌اند و آب کمی از لابه‌لای این سنگ‌ها در جریان است. با این حال گردشگران پرشماری در روزهای تعطیل و تعطیلات آخر هفته به این محل می‌آیند. اختلاف درجه حرارت این ناحیه با هوای شهر رویان تقریبا ۱۰ درجه سانتی‌گراد است. درختان جنگلی در مناطق کم ارتفاع‌تر و درختان کاج در نقاط بلندتر دیده می‌شوند آب‌‌پری یا «آب‌پری رویان» منطقه‌ای گردشگری و خوش آب‌وهواست. در این منطقه درخت‌ها از هم فاصله‌ی کمی دارند و بیشتر مناطق جنگل بکر و دست نخورده مانده است. آبشار آب‌پری در ارتفاعات جنگل قرار دارد، آبشاری که شباهت چندانی به آبشار ندارد، چون قسمتی از سنگ‌های کوه براثر رانش زمین درشیب تند کوه جمع شده‌اند و آب کمی از لابه‌لای این سنگ‌ها در جریان است. جاده‌ی آب‌پری هم‌عرض جاده‌ی چالوس است، اما اطرافش، آن‌قدر فضای صاف و باز برای اطراق کردن وجود دارد که هر گردشگری به‌ راحتی می‌تواند گوشه‌ی دنجی برای خودش پیدا کند. این آبشار در حقیقت بهانه‌ای است برای لذت بردن از هوای کوهستان و مناظر زیبای منطقه. طبیعت اطراف آبشار هر چه جاده را بالاتر می‌رویم، مناظر زیباتر، هوا خنک‌تر، تعداد ماشین‌ها کم‌تر و شمار منظره‌های بکر بیشتر می‌شود. اینجا سکوت مطلق حکم‌فرماست. شاید اگر چند دقیقه با دقت گوش دهیم، بتوانیم صدای واقعی جنگل را بشنویم. چهچهه‌ی پرندگان، صدای دارکوب و گله‌ای که در دشت‌های دورتر مشغول چرا هستند. پوشش گیاهی نیز در این منطقه جالب‌ توجه است. درختان جنگلی در مناطق کم ارتفاع‌تر و درختان کاج در نقاط مرتفع، تصویر متفاوتی را به نمایش می‌گذارند. عکس‌های گالری از سایت تحلیلی خبری عصر ایران (عکاس: غلامرضا شمس ناتری) نویسنده: مرتضی گودرزی  $('.map-container') .click(function(){$(this).find('iframe').addClass('clicked')}) .mouseleave(function(){$(this).find('iframe').removeClass('clicked')});