اهواز شهر گرمی است. تابستان‌ها هوا به ۵۰ درجه سانتی‌گراد می‌رسد. به سایه و شب‌هایش دل خوش نکنید که باز هم گرم است. در زمستان کوتاهش هوا تا ۵ درجه بالای صفر سرد می‌شود. تیر و مرداد گرم‌ترین ماه‌ها و دی و بهمن سردترین ماه‌های سال در اهواز هستند. این شهر اقلیم خشک دارد و میانگین بارندگی آن ۲۱۳ میلی‌متر در سال گزارش شده است.
عکاس: محسن عبادی
اهواز در موقعیت جغرافیایی ۳۱ درجه و ۲۰ دقیقه عرض شمالی و ۴۸ درجه و ۴۰ دقیقه طول شرقی واقع شده است؛ مرکز استان خوزستان و شهری جلگه‌ای است با ارتفاع ۱۲ متر از سطح دریا. مساحت اهواز ۳۱٫۸۰۰ هکتار است و از کلان‌شهرهای ایران به شمار می‌رود. فاصله زمینی اهواز تا تهران ۸۸۱ کیلومتر است.
در دل اهواز، رودخانه کارون جریان دارد که بزرگ‌ترین و پرآب‌ترین رودخانه کشور است و تنها رودی به شمار می‌رود که بخشی از آن قابل کشتیرانی است. در حاشیه این رود تمدن‌های بزرگی از ایران شکل گرفته است. از زمانی که در کارون کشتیرانی می‌شد، چندین سال می‌گذرد. کارون از کوه‌های بختیاری سرچشمه می‌گیرد و آب آشامیدنی شهر را تامین می‌کند. رودخانه کارون اهواز را به دو بخش شرقی و غربی تقسیم کرده است. پل سفید یکی از جاهای دیدنی اهواز به شمار می‌رود و چهارمین پل معلق دنیا و نخستین پل معلق ایران است. این پل یکی از هشت پلی است که از روی کارون می‌گذرد و دو پاره شهر را به‌هم وصل می‌کند.
عکاس: محمدرضا دهداری
تاریخچه ساخت پل معلق اهواز
پروژه ساخت پل معلق یا پل سفید اهواز از سال ۱۳۱۲ کلید خورد. آن موقع تنها پلی که روی رودخانه کارون ساخته شده بود، پل فلزی راه‌آهن مشهور به پل سیاه بود که راه‌آهن سراسری را به بندر امام خمینی (بندر شاپور آن زمان) وصل می‌کرد. ۱۷ خرداد ۱۳۱۲ قرارداد ساخت این پل بین میرزا علی‌خان منصور، وزیر طرق و شوارع ایران و اسکار لیندال، نماینده یک شرکت سوئدی سونسکاانتر پرناداکتی پولاکت منعقد بسته شد. هزینه ساخت پل معلق ۵ میلیون و ۷۸۰ هزار ریال برآورد شده بود که پرداخت آن به‌عهده بانک ملی ایران بود. مصالح و لوازم ساختمان پل از طرف شرکت سنتاب پس از تایید رسمی سفارت ایران در استکلهم به کشور سوئد داده شد.
اوایل مهر ماه سال ۱۳۱۳ بود که موقعیت مکانی پل روی کارون تعیین شد. یک مهندس آلمانی همراه با همسرش مسوولیت اجرایی ساخت پل را برعهده گرفتند.
عکاس: مهران همراهی
تا تیر ماه سال ۱۳۱۴ ساخت پایه‌های پل معلق به پایان رسیده بود. کار به‌خوبی پیش می‌رفت تا نوبت به سوار کردن هلالی دوم پل رسید. انگلیسی‌هایی که در شرکت نفت آن زمان کار می‌کردند، لوازمی دراختیار سازنده پل قرار داده بودند که برای نصب قوس‌های پل استفاده می‌شد. درست در همین مرحله از کار، انگلیسی‌ها جرثقیل و لوازم را پس گرفتند. شرایط به ترتیبی شد که مهندس آلمانی در اثر ناراحتی نیمه‌تمام ماندن پل دق کرد و از دنیا رفت.
خوشبختانه همسر او ناامید نشد و کار ساخت پل را ادامه داد. او با وسایل ابتدایی که آن زمان دراختیار داشت، و با استفاده از چند دوبه به جای جرثقیل، قوس دوم را هم بر اسکلت پل سوار کرد. و این‌گونه بود که پل معلق آماده بهره‌برداری شد. خوب بود اگر از سرنوشت کنونی همسر مهندس اطلاعاتی داشتیم.
عکاس: مهران همراهی
اولین آزمایش پل
آزمایش پل چهار ساعت و نیم به درازا کشید و سرانجام پس از ده و نیم روز در ۳۰ شهریور ۱۳۱۵ با بیش از هفت ماه تاخیر با ضمانت بیست و چهار ماهه و عمر مفید پنجاه ساله به ناحیه راه آهن جنوب تحویل داده شد. سپس در تاریخ پانزده آبان‌ماه ۱۳۱۵ افتتاح شد و شروط زیر برای آن وضع شدند:
در موقع عبور، بیش از یک ماشین روی پل در حرکت نباشد؛
چند درشکه پشت سرهم روی پل در حرکت نباشد؛
حداکثر سرعت اتومبیل روی پل ۵ کیلومتر در ساعت باشد.
مشخصات پل سفید
پل معلق اهواز تمام فلزی و روی پایه بتنی قرار گرفته است. درازای پل ۲۰٫۵۰۱ متر، پهنای آن ۸٫۹ متر و ارتفاعش ۱۳ متر است. پل سفید دو قوس بتنی ۱۲ و ۲۰ متری دارد و دارای دو پیاده‌رو است. دو دهانه بزرگ به طول‌های ۱۳۶ و ۱۳۰ متر، سه دهانه میانی ۴۹ متری، و دو دهانه کناری ۱۲ و ۲۰ متری دارد. تمام قطعات پل سفید با پیچ و مهره به‌هم وصل شده است. در زمان ساخت، عمر مفید این پل ۵۰ سال اعلام شد.
کاربرد پل سفید
پل سفید در گذشته برای عبور عابرپیاده، درشکه و ماشین مورداستفاده قرار می‌گرفت. اکنون مدت‌ها است که این پل برای عبور مردم و ماشین‌ها به‌صورت یک‌طرفه استفاده می‌شود.
عکاس: مهران همراهی
بازسازی پل سفید
از آنجا که عمر مفید پل ۵۰ سال بود، سال ۱۳۸۹ عملیات مرمت پل معلق در دستور کار قرار گرفت. جوش‌کاری اتصالات و قطعه‌های فرسوده، بتن‌ریزی، کف‌سازی، سند بلاست، ساخت نرده و رنگ‌آمیزی پل از برنامه‌های سازمان زیباسازی شهرداری اهواز بود. پل معلق در سال ۱۳۷۸ در فهرست آثار ملی ایران به‌ثبت رسید.
عکاس: مهران همراهی
موقعیت پل سفید در شهر
اهواز یک بخش شرقی دارد که مرکز شهر، بافت قدیمی‌‌تر شهر و بیشتر کارخانه‌ها و اداره‌های وابسته به نفت و فولاد را در خودش جا داده است. بخش غربی کمی مسکونی‌تر است. پل معلق دو بخش شرقی و غربی اهواز را به‌هم وصل می‌کند. امتداد خیابان طالقانی و میدان شهدا در شرق اهواز با وجود پل سفید به امانیه، فلکه فرمانداری و بیمارستان رازی در غرب رودخانه کارون وصل می‌شوند.
عکاس: محمدرضا دهداری
$('.map-container') .click(function(){$(this).find('iframe').addClass('clicked')}) .mouseleave(function(){$(this).find('iframe').removeClass('clicked')});
نویسنده: مهتاب خسروشاهی