منطقه هفتاد قله به دلیل شرایط خاص جغرافیایی و پوشش گیاهی انبوه و وفور جانوران وحشی قابل شکار، همواره یکی از تفریحگاه های تاریخی ایران و از زمان های قدیم مورد توجه بوده است. منطقه هفتاد قله در دوران قاجاریه، یکی از شکارگاه های پادشاهان قاجار محسوب میگردیده و وجود سنگ نوشته های باقی مانده در دیواره های صخره ای دره چکاب، بیانگر شکار صدها قوچ و میش در یک روز می باگردید. حدود 62 کتیبه در کوه های هفتاد قله حک گردیده است که تاریخ تعدادی از آن ها به 400 سال قبل می رسد و در بعضی از آن ها ذکری از سرسبزی و وفور شکار درج گردیده است.